وی ایرانی بهتره یا خارجی؟

احتمالاً قبل از خرید پروتئین وی این سوال برای‌تان پیش آمده که آیا پروتئین وی ایرانی بهتر است یا خارجی؟ برای پی بردن به تفاوت بین پروتئین وی ایرانی و خارجی مواردی را بررسی کردیم تا ببینیم خرید محصول ایرانی هم از لحاظ کیفی و هم از لحاظ هزینه‌ای‌ به صرفه‌تر است یا محصول خارجی. تا انتهای مقاله با ما باشید تا تمامی ابعاد این موضوع برای‌تان روشن شود.

در این مقاله دو مکملی که از لحاظ کیفیت باهم برابر هستند را در نظر گرفتیم؛ برای مثال پروتئین وی کنسانتره کاله با وزن 1.86 کیلوگرم و قیمت 2/200/000 تومان و پروتئین وی کنسانتره bpi اصل با وزن 2.26 کیلوگرم و با قیمت 82 دلار (با احتساب دلار 50 هزار تومان به پول ما می‌شود 4 میلیون و 100 هزار تومان) در خارج ایران فروخته می‌شود ولی در بازار ایران با در نظر گرفتن هزینه واردکننده و سود فروشنده تقریباً با قیمت 7 تا 9 میلیون تومان به فروش می‌رسد که هر دو مکمل از لحاظ ارزش غذایی تقریباً برابر هستند اما اختلاف قیمت بسیار بالاست! ما برای پی بردن به این موضوع خیلی دقیق‌تر تفاوت قیمت ارز، سود فروشنده و وجود واسطه‌ها را مورد بررسی قرار دادیم.

پروتئین وی و مکمل‌های ورزشی در کشورهای پیشرفته ارزان محسوب می‌شوند؛ یک کارگر آمریکایی میانگین ماهی 2 هزار دلار حقوق می‌گیرد و می‌تواند با حقوقش 24 تا پروتئین وی bpi بخرد، اما یک کارگر ایرانی با حقوق ماهی 15 میلیون تومان نهایت می‌تواند با تخفیف 2 تا bpi بخرد. برای یک شهروند ایرانی که به ریال حقوق می‌گیرد و قرار است با خرید مکمل خارجی به دلار هزینه کند قطعاً پول بیشتری باید خرج کند تا بتواند مکمل بدنسازی خارجی را مصرف کند.

اصلی ترین علت تبلیغ منفی بر علیه مکمل‌های ایرانی، سود کمتر این مکمل‌ها نسبت به مکمل‌های خارجی برای فروشندگان مکمل‌های بدنسازی است. سود فروش مکمل‌های خارجی برای فروشندگان چند برابر مکمل‌های ایرانی است. برای مثال: سود فروش هر مکمل ایرانی برای فروشنده تقریباً 100 هزار تومن است ولی فروش مکمل‌های خارجی حدوداً 700 هزار تومن سود دارد. با این اوصاف فروشنده از مکمل‌های خارجی 7 برابر سود می‌برد و به همین علت مشتریان خود را به خرید مکمل‌های خارجی تشویق می‌کند.

یک گروه دیگر که از واردات محصولات خارجی نان میخورند، وارد کننده‌ها و واسطه‌ها هستند؛ یک محصول خارجی که وارد ایران می‌شود یک فرد یا یک گروه در آن نقش دارند که هر کدام از این‌ها سود خاص خود را از واردات می‌برند؛ حالا اگر یک شهروند ایرانی بخواهد یک مکمل ساخت داخل مصرف کند دیگر نیازی نیست پول به واردکننده و واسطه‌ها بدهد و صرفاً هزینه تمام شده یک محصول با کیفیت مناسب و حداقل واسطه را پرداخت می‌کند.